Verder naar het westen

Maandag 20 april

Vandaag gaan we naar de ranch van Don en Laurel Rumsey, the Mother Lode Ranch in Sonora. We gaan van daaruit verder naar een andere camping dicht bij de Stanilaus River. Dit was een tip van de rondborstige dame uit de pub.

Kasper loopt naar Shannon om te overleggen, als ze mee wil kan ze een gedeelte met ons meerijden. Ze neemt het aanbod maar al te graag aan en rijdt voorop naar een parkeerplaats, vanaf waar ze bij ons instapt. Sir Bentley is ook mee. Na een half uurtje komen we op de ranch aan, wat een prachtig langoed! Don laat ons zijn schuur zien waar allerlei koetsen staan, van origineel tot nagebouwd. Sommigen zijn gebruikt voor westernfilms en tegenwoordig worden zijn koetsen ook gebruikt voor trouwerijen. Hij heeft samen met zijn vrouw een prachtig huis, wat hij helemaal zelf heeft ontworpen en gebouwd. De schuur heeft een echte bar en een toiletgedeelte, wat gebruikt kan worden voor trouwerijen of andere feesten.

Speciaal voor ons zadelt hij twee paarden op en spant deze voor de wagen om vervolgens met ons een rit te maken over zijn grondgebied. En dat is nogal wat. Er ligt een heel stuk grond achter zijn huis waarop koeien lopen en grazen. Daarop staat ook nog een gastverblijf met alles erop en eraan dat ook voor feesten cq trouwerijen gebruikt wordt. We zijn erg onder de indruk van de schoonheid en de ongereptheid van het gebied. Wat een vrijheid en rust gaat hiervan uit! Onderweg vertelt hij van alles over zijn leven en zijn gezin. Recent heeft hij een ernstige val gemaakt, waarbij hij zijn nek, ribben en bovenbeen heeft gebroken. Het is een wonder dat hij er zonder al teveel restverschijnselen vanaf is gekomen en daar is hij alle dagen nog dankbaar voor!

Na anderhalf uur zijn we weer terug bij de ranch en helpen met het ontkoppelen van de paarden. We ruimen de boel op en bedanken Don hartelijk voor zijn gastvrijheid en de moeite die hij heeft gedaan voor ons. Hij zegt op zijn beurt dankbaar te zijn voor zijn gezondheid en alles wat hij heeft en dat hij dit graag deelt met anderen.

Bij de parkeerplaats nemen we afscheid van Shannon en gaan vervolgens richting een camping dicht bij de Stanilaus River. We slaan vanaf de weg 108 een zijweg de bergen in totdat we bij een RV camping aan een meer komen. Het ziet er niet al te netjes uit, evenals de dame die bij de ‘office’ zit. Ze hebben alleen nog plekken zonder electriciteit, dit wordt hem niet. Er is niet zoveel keus meer richting San Francisco dus op naar een camping in Manteca, French Camp Resort. Daar aangekomen blijkt deze wel mooie plekken te hebben, maar geen internet.. Zelfs hacker Robbin krijgt het niet voor elkaar. Wordt een rustig avondje dus. Het is een stuk koeler hier, veel vaste bewoners op te zien op camping. Weinig buitenleven, geen Rons en Shannons hier te bespeuren.

Morgen op naar onze laatste camping in San Francisco, Trailer Haven. Hiervan hoeven we qua comfort niet zoveel te verwachten, maar dit is niet ook niet noodzakelijk. Wat locatie betreft ideaal gelegen tov openbaar vervoer en inleveren camper. Road Bear is een straat verderop.